خودت بفهم که باید باشی

چند روزی اومده بودم خونمون.شهر خودم.حالا هم باید, برگردم دانشگاه..یه خورده دلم گرفته ولی میدونم زود خوب میشم...طوری که وقتی میخوام از اون ور بیام شهر خودم سختمه و دلم برا اونجا تنگ میشه(عجیبه)

گشت و گذار و هم دوس دارم اما خب خیلی وقتا زمان بیکاری من با بقیه جور نیست و اینجوریه که وقتایی میریم مسافرت که هیشکی نمیره

خب شرایط هر کسی با بقیه فرق داره..شما هم اگه اینجوری هستین ناراحت ن باشی,ن..زندگی افراد شبیه هم نیست که روش زندگیشون مثل هم باشه...

خلاااااصه

بعضیا این چند روزا میرن سفر-بعضیا مثل بنده امتحان دارن-بعضیا سر کارن و خیلی بعضیای دیگه--مهم حال دل ادمه.ایشالله اون خوب باشه.

وقتایی که دلم میگیره دلم میخواد یه نفر باشه با هم حرف بزنیم.حتی چرت و پرت.ولی وقتایی که حالم خوبه و سرم شلوغه اینجوری نیستم.یعنی هیچکس هم نباشه نباشه

البته

هیچ وقت

هیچ کسی رو پیدا نکردم

زمانی که من بهش نیاز دارم باشه

شاید تقصیر خودمه

اون بنده خدا از کجا بفهم,ه من بهش نیاز دارم وقتی چیزی نمیگم؟

علم غیب که نداره

ولی کاشکی هممون یه همچین ادمی رو توی زندگیمون داشتیم

بدون اینکه چیزی بهش بگیم

خودش بفهم,ه که الان بهش نیاز داریم...